Պատմաբան Տարոն Հակոբյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է.
«Ռազմաքաղաքական բարդ իրավիճակում ԼՂՀ առաջին գումարման Գերագույն խորհրդի նախագահությունը իր վրա վերցրեց Շուշիի ազատագրման ռազմագործողության ծանր քաղաքական պատասխանատվությունը:
Հ.Գ. ԼՂՀ Գերագույն խորհրդի նախագահությունը Շուշիի ազատագրման ռազմագործողության գաղտնի որոշումը կայացրել էր դեռևս 1992 թ. ապրիլի վերջին:
1992-ի մայիսի 6-ին Իրանի Իսլամական Հանրապետության նախագահի հրավերով Թեհրան ժամանեցին ՀՀ նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, ԱՀ նախագահի պաշտոնակատար Յաղուբ Մամեդովը: Նրանք (առանց ԼՂՀ իշխանությունների մասնակցությամբ) բանակցություններ պետք է վարեին` ուղղված ԼՂ հիմնախնդրի խաղաղ կարգավորմանը: Պետք նշել նաև, որ այս ձևաչափը չէր արտացոլում ղարաբաղյան հակամարտության էությունը: Բանակցությունների արդյունքների հիման վրա ստորագրվեցին համաձայնագրեր:
Մինչ ընթանում էին թեհրանյան բանակցությունները, մայիսի 7-ի լույս 8-ի գիշերը սկսվեց Շուշիի ազատագրման ռազմագործողությունը: Շուշի ազատագրումը մեծ դժգոհությամբ ընդունվեց ՀՀ և ԻԻՀ նախագահների կողմից:
Հ.Հ. Գ. Պատմությունը գալիք սերունդների համար շատ հաճախ վեր է հառնում որպես առասպել, որպես անիրական մի եղելություն: Եվ նրանք դրվագ առ դրվագ պետք է փորձեն առասպելականը զատել իրականից, ճշմարիտը` մտացածին հորինվածքից»: